Hayatı yavaşlatmalıyız, yavaş yaşamalıyız… Ne biliyim belki abdestimizi yavaş almalı belki namazımızı yavaş kılmalıyız. İnsan demek mana demektir madde de kaybolmamalıyız. Rutinimiz hep aynı yolda yürümekse eğer yavaş yürürelim… Yavaşlatmalıyız ki hem gittiğimiz yolu bilelim hem de görenler bizi bilsin. Hayat böyle değil midir ki göz açıp kapayana kadar gelir geçer, birileri girer birileri çıkar dünyamızdan. Hayatın yavaşladığı zamanlar olur kimse nin derdimize derman olamadığı yalnızca zamanın ilacımız olduğu… Herşey mutluluk değildir, hüzün de vardır acı da, gülmekte vardır ağlamakta… Gelmişsek bu dünyaya hepsi bizim...